Bir kurban bayramını daha geride bıraktık. Tabi ramazan bayramına kıyasla biraz daha telaşlı ve yorucu olarak nitelendirilebilir.

Ben daha çok manevi ve toplumsal yönüne dikkat çekmek isterim müsaadenizle.

Büyükler sevindi, yapılan ziyaretler herkesi bir araya getirdi, uzaklar yakın oldu, özellikle de çocukların sevinci görülmeye değerdi.

80’lerin çocuğu olarak benim de çok şeker toplamışlığım var. O ne büyük mutluluktur Ya Rabbim!

Bir de bazı yorumlar vardı; “Nerde o eski bayramlar. Önceden böyle miydi…”

Ne olmasını bekliyoruz? Bunca kültürel yozlaşmaya rağmen başarılıydı bence. Örf, adet ve ananelerimizi unutmadık, unutturmaya da hiç niyetimiz yok. Herkes kendince yorum yapabilir ama benim genel görüşüm bu yönde.

Bizler Türk milletinin evlatları olarak elimizden geldiğince bayramlarımıza, geleneklerimize bağlıyız ve bu hep böyle olacak.

Tavsiyem şu yönde; küçük de olsa çocuklarımıza milli manevi değerlerimizi anlatalım ve sürdürmeye çalışalım.

Evet bizler artık büyükşehirlerde yaşayan çekirdek ailelere mensup bireyleriz. Kapitalizm ve teknolojik gelişmelerin yarattığı bu yapı içerisinde “yine de”, “her şeye rağmen” ve hatta “inadına” yaşamaya ve yaşatmaya çalışalım bu güzellikleri.

Herkesin bayramını bir kez daha kutluyorum. Kalın sağlıcakla.