Sınav haftası geldi çattı! Daha nasıl olsa çok var diye ertelediğimiz çalışmalar, eksik notlar, toparlanmamış bilgiler ve daha nicesi birikti birikti ve o muhteşem hafta kapımızı çaldı!
O hafta geldi ama sınav gecesine kadar yine de ertelenen çalışmalar söz konusu tabi. Muhteşem bahaneler üretilir, kendi kendine sınav motivasyonları oluşturulmaya çalışılır. Tabi ne mümkün!
-Saat tam sekiz olsun başlayacağım bu sefer. (Kendine temizinden 40 dk daha ayırıp keyif yapacak)
-Bir kahve daha içeyim öyle başlarım. (Zaten sabahtan beri üç fincan kahve çoktan içilmiştir. Ama uykunun kaçması ders çalışılması anlamına gelmiyordur. Uyanık kalmak vicdana iyi gelir. Uyursan ölürsün öğrenci kardeş.)
-Sanki biraz karnım acıktı yemekle uğraşmayayım zaman kaybederim dışarıdan söyleyeyim. (Bir tek yemek yaparken zaman kaybedermiş gibi inanmış bu duruma.)
-Evi biraz toparlayayım dikkatim dağılıyor. (Derken o evin camlarına kadar temizlenir.)
-Az uyuyayım da enerji toplayayım yoksa çalışamadım uyuyakalacağım. ( O uykudan sınav saati geldiğinde uyanılır. Alarm hep ertelenir. )
-Ben telefondan araştırarak çalışmayı seviyorum. (Bir bakmışsın Hadi canım bu da mı evlenmiş!” e kadar gider o çalışma. )
Bir bakmışsın sınav haftası da bitmiş, üretilen bahaneler harf notunda yazan kocaman FF ile sonlanmış. O kadar çalıştım emeğimin karşılığını hiç alamadım gibi ağlamalar sarar sonra etrafımızı. Kendi bahanelerime ayağım takıldı düştüm diyemez de çalıştım olmadı der. Yaz okuluna kadar giden hatta uzatmalarda bize gülümseyen dersler aile bireylerimizin sitemleri ile can olur.
Bildiğimiz tek şey belki de derslerin isimleri olan ve bizim kapımızı çalan vize haftamızda önemli olan katılmaktı edasıyla geçen bir saatlik beyaz kağıdı doldurma serüvenimiz başlamış durumda. Yapmayacağımız her şeyi yapıp ders çalışmadan girilen sınavlarımızın makyajı şiş ve mor renkte gözler. Öğrencilik hayatı güzel, ailemizin sesini kısabilecekse eğer son ses müzik dinleyip apartmanı delirtebiliriz. Hepimize başarılar J