Adana Demirspor'un, on beş günlük TD'si Yılmaz Vural.
Üç puanı çarptı gitti.
Boluspor'a; geliyor/gelmiyor diyerek, papatya falına baktığımız Y.Vural.
Ne etti etti.!
Sahayı eşeledi, civarını meşeledi,
Ekmeden biçti, üç puanı aldı ve gitti.
Bu adamın Boluspor'u yenmesini hazmedemiyorum.!
Attı atamadı,
Kaçtı kaçamadı.
Yan yattı, çamura battı.
Ya ne diyosun derseniz eğer..!!.
Şunu diyorum.
Sıyırmak üzereyim.
Aklım karma karışık.
Beynim yerinden çıktı çıkacak.
Patellam kalkan,
Fibulam bıçak,
Tibiam kılıç,
Femurum gürz olma peşinde.
Durduk yere futbolcunun lifi, olduk yere kafamın tası atıyor.
Kimse hikaye anlatmasın,
Şans faktörüne sığınmasın.
Beceriksizlikleri post-it lere not etmesin.
İğne battı canımı yaktı muhabbetine yatmasın.
Fırsat, mırsat mevzularına sarılıp beni darıltmasın.
Sezon başında beş maçta dört galibiyet.
Son beş maçta, dört mağlubiyet.
Milli ara hariç,
Kırkbeş günde on iki puan kayıp.
İçeride dışarıda; el elde, baş baştayız.!
Kökez suyundan içen sıla hasreti çekiyor.
Kökez suyundan tadan süper lig hasreti çektiriyor.
Nası bi ayak'sınız.
Dil,
Ayak,
Kas,
Kemik,
Hepsi birden mi tutulur.
Kart sakinleri, saklambaç,
Kat sakinleri, sakatları oynuyor.
Yönetim, teknik heyeti terleme odasına,
Teknik heyet, futbolcuları psikolojik soğutmaya alıyor.
Boyumuzdan büyük işlere mi soyunduk nedir.
Öyküler anlatırken,
Masallarla yetinir olduk.
Aralığın bir'inde,
Çimlere gömmeye alıştığımız puanlardan üçü daha toprağa karıştı.
Geri dönüşümsüz puanlar, çimlerin altında upuzun serilmiş yatıyor.
Ah Sait Hocamız.!
Boluspor'un, Adana Demirspor'a yenilmiş olmasından hicap duymuyorum da.
Futbol bu.! Normaldir.
Boluspor'a gelmesine olumlu bakmadığım,
Yılmaz Vural meselesi çok can yakıcı, moral bozucu.
Ona yanıyor, piştikten sonra ayıyorum..
Süper Lig ve Birinci Lig takımları dahil; ekonomik ve sportif başarı ile futbol oyunu olarak geriye saran onlarca takım varken..
Boluspor benim canımdır.
Sportif başarılar gelip geçici, tarihe yazılan öyküler kalıcıdır.
Sportif başarılar, teşbihte hata olmaz; elin kiri”
Temiz kulüp olmak çok daha mühimdir.
Boluspor ilk beş hafta, dört galibiyet alarak başımızın tacı olurken.
Son beş haftada dört mağlubiyet alması başımızdaki tacı asla düşürmez.
Yeter ki;
Boluspor gibi kırmızı beyaz renkli bir takımımız.
Boluspor yönetim kurulu gibi bir yönetimimiz.
Bolusporlu teknik heyeti gibi bir heyetimiz.
Bolusporlu futbolcular gibi futbolcularımız olsun.
Beş parmağın beşi bir olmuyor elbette.
Sahada ve futbolda;
İki kere iki dört etmiyor.
O yüzden bu yenilgileri dert etmeyecek ve ders çıkaracağız.
Klasik deyimle kısa kesiyor,
“Önümüze bakıyoruz” meşhur deyimine can yeleği giydiriyorum.
Akabueze Bentley'i de yeri gelmişken” ayrı tuttuğumu söylemeden olmayacak.
Bu esmer ve gariban gurbet çocuğunu,
Bu futbol emekçisini seviyorum.
O ham değil, yutulacak hap hiç değil.
Son ve öz sözümüz şöyledir.
Hata yapmıyoruz.
Hatay'dan üç puanla dönüyoruz.
“Hatasız kul olmaz, hatamla sev beni”
Şarkımızı söylemeyi de ihmal etmiyoruz.
