Yazıyı Özge Nur Dilber'in sesinden dinlemek için videoyu çalıştırın...

"Videoyu İzlemekte Sorun Yaşıyorsanız Buraya Tıklayın..."

Gecen haftaki yazımda yarı kurgu yarı gerçek bir öyküyü sizlerle paylaşmış ve yarıda kesip öykünün devamı nasıl olmalı diye sizden yorumlar istemiştim. Bir hafta boyunca bana gönderdiğiniz mesajlar ve yorumlar için teşekkürler. okuduğum mesajlardan anladığım kadarıyla herkes öyküdeki küçük Emre'nin okulda okumasını ve Cemil öğretmenin bu konuda bir şekilde müdür beyi ikna etmesini istiyor. Yani başka bir değişle herkes mutlu son istiyor. Ancak bu o kadar kolay değil

Neyse gelin biz öykümüze dönelim neler olacak bakalım?

Geçen hafta öyküdeki son satırımızda Ve bir sabah Müdür okula geldiğinde gördüklerine çok şaşırır demiştik. Devam edelim bakalım müdür beyi şaşırtan ne?

Cemal öğretmen işçi tulumunu giymiş okulun önünde elinde kürek harç karıyor. Okulun merdivenlerine küçük rampa yapmaya çalışıyormuş. Sabah okula giden öğrenciler de ilk başta müdür bey gibi şaşırmışlar ve Cemil Öğretmene sormuşlar öğretmenim siz ne yapıyorsunuz bu haliniz nedir” diye Cemil öğretmen durumu öğrencilerine anlatmış öğrencilerde ona teneffüslerde yardım etmeye başlamışlar

Müdür bey sabah okula geldiğinde Cemil öğretmeni ve öğrencilerini bu vaziyette çalışırken görünce şaşırır ve Cemil öğretmenim bu ne hal ne yapıyorsunuz siz burada diye sorar.”

Cemil Öğretmen: Müdür bey okulun fiziksel şartlarını engelli bireylere uygun hale getirmeye çalışıyorum.

Müdür: iyi de Cemil öğretmenim bir tek rampa engelleri kaldırmaya yetmez hem çocukları böyle çalıştıramazsınız.

Cemil öğretmen: Öğrencilerimi ben çalıştırmıyorum Emre'yi duyunca onlar kendileri teneffüslerde ve boş derslerde bana yardım etmek için kendileri geliyorlar. Ayrıca biliyorum bir tek rampa ile engeller kalkmaz ama şunu da biliyorum bir yerden başlamak lazım engelleri kaldırmaya diye gülümsemiş.

Müdür: Cemil Öğretmenim siz bir öğretmensiniz dersleriniz ne olacak?

Cemil öğretmen: Müdür bey ben derslerimi ve öğrencilerimi aksatmam merak etmeyin ders aralarında öğretmenler odasında oturup fuzuli illerle uğraşacağıma bu rampayı yapmak istiyorum deyip işine devam eder

O günün akşamı Cemil Öğretmenin bir öğrencisi annesine: Anne biliyor musun? Biz bugün okulda rampa yaptık der annesi şaşkın şaşkın bakarak ne rampası diye sorar? Çocuk: Anne Cemil öğretmenin dediğine göre geçtiğimiz günlerde engelli bir arkadaşımız okulumuzda okumak istemiş ama rampa ve diğer şartlar uygun olmadığından dolayı okula girememiş sabah okula gidince öğretmenimizi gördük tek başına rampa yapacağım diye uğraşıyordu bizde ona boş derslerimizde yardım ettik der

Annesi aferin size der. Bir yandan da içinden bunları yapmak genç bir öğretmenin ve öğrencilerinin işi değil ki acaba bu öğretmen niye bu kadar uğraşıyor ve o bunları yaparken okul idaresi ne yapıyor diye düşünür?

Çok geçmeden Cemil öğretmenin yaptıkları ağızdan ağıza dolaşır ve Milli Eğitim Bakanlığı olayı duyunca bir müfettiş yollar. Müfettiş Cemil öğretmenin hem derslerini inceler hem de okula yaptığı şeyler görür ve Cemil öğretmeni yanına çağırır Öğretmenim öz verili çalışmalarınızdan dolayı sizi kutluyorum her okula sizin gibi öğretmenler lazım. Raporuma her şeyi yazdım kısa zaman içinde bu okul engelsiz bir hale gelecek der ve gider

Çok geçmeden ustalar ve kamyon kamyon malzemeler gelir okuldaki fiziksel şartlar düzelir ve tekerlekli sandalyesiyle Emre okula gelir Cemil öğretmenin öğrencisi olarak okumaya başlar. Aradan yıllar geçer Cemil öğretmenin öğrencileri büyürler ve o zaman yaşadıkları bu olayı Cemil öğretmenin yaptıklarını bir ders gibi çocuklarına anlatırlar…

Evet, arkadaşlar öykü bu kadar, umarım beğenmişsinizdir ve umarım okullarımızda Cemil Öğretmenimiz gibi öz verili ne yaptığını bilen genç öğretmenlerimiz artar. Unutmayın arkadaşlar bizler böyle eğitim veren öğretmenler yetiştirirsek engelleri daha çabuk aşarız ve daha güzel bir ilkede yaşarız…

Haftaya farklı bir konuyla görüşmek üzere….

Yazan: Onur Ustaoğlu - Seslendiren: Özge Nur Dilber – Bolu Ekspres ve Bolu Takip Gazetesi