Eskişehir Deplasmanına;
Boluspor kurumsal otobüsü ile giden Boluspor kafilemizin fotoğraflarını..
Yine;
Yeni;
Yeniden.!
Boluspor kurumsal sayfasında görüncesin,
Şok oldum..
Zira..
Bu çok oldu.
Yine geçen yıl böylesi bir duruma şahit olduğumda..!
Paylaştığım da.!!!
Kimse,
Bana açıklayıcı bir bilgi vermemiş,
Kimseler,
Üzerlerine alınmamış,
Hiç kimse;
Muhatabını görmemiş,
Tın'mamışlardı.
Daha dün dibi hafızalarımızda..
Tarih.!
29 Nisan 2017.
Balıkesir Baltok maçı..
Arma yok.
Tam bir yıl sonra.
Eskişehir deplasmanı.
Tarih.!
27 Nisan 2018
Boluspor kurumsal sayfasında aynı fotoğrafı görünce hiçbir şeyin değişmediğini fark ediveriyorum.
Aynı fotoğraf gözüme diken oluyor.
O güzelim; öve öve bitiremediğimiz,
Her bi yerlerini armalarla süslediğimiz,
Boluspor armalı otobüsünden inen kıymetli futbolcularımızın tek tek fotoğraflarına bakıyorum.
Sağına bakıyorum,
Soluna bakıyorum.
Göğsüne, paçasına, yakasına göz atıyorum.
Hiç birinde,
Hiç bi yerlerinde
Teknik heyet dahil,
Boluspor kurumsal formasını veya armasını göremiyorum.
Tişörlerinde, eşofmanlarında arma yok.
Ne diyorum.!!
Şu'nu diyorum..?
İki yıl üst üste armasız fotoğraflara tesadüf ediyorsak;
Geleneksel olarak böylesi bir alışkanlık hakim kılınıyor demektir.
Arma ney'miş mod'u.
Hey özgürlük.?
Memur kravat takmıyor, ben niye arma takayım
Yazlık tarife eyyamcılığı,
Rehabilite ayakları falan filân..
Neyse konuyu dağıtmayım.
Demem o ki.
Herkes kafasına göre takılmış.
Sonra; dayanamadım..elim kaleme gitti.
Oradan sosyal medyaya tabii.!
“Maç Eskişehir'de Beyler.. Efes'te değil.
Beni ve kamuoyunu ikna edebilecek bi sebebiniz var mı.?
Motivasyon demeyin gülerim.
Unuttuk derseniz kalbinizi kırarım.
Küçük Şehrin Büyük Öyküsü..
Bu mudur” diyerekten bi hissiyat patlattım.
Ardınan..
Sosyal medyaya bi selam çaktım.
Bu davranışım, bu çıkışım sosyal bi davranış mı.? Yoksa değil mi.?
Hiç düşünmedim.
Ayağıma taş değer mi bilemem.
Ve Fakat..
Futbolcular gelir gider.
Parasını, maaşını alır çeker orasına kafa yormam..
Amma.!
Arma mühim.!
Altında yatan öykü,
Ardından koşulan hayaller önemli.
Hiçbir profesyonel takımda bunu göremezsiniz.
Hikayesi,
Geçmişi olan bir takım bunu yapamaz.
Disiplini,
Kimliği,
Hikayesi olan bir takımda..
Hiçbir futbolcu buna cesaret edemez.
Bu en hafifinden yönetim dikkatsizliğidir.
Bir zafiyettir.
Adam sende,
Elim sende mantığından başka bir şey değildir.
Kala kala buna mı kaldık,
Tam play Off vakti bu yazılır mı.?
Diye bir soru şeyt'tirirseniz.
Enstürmanları çoğaltır,
Yazılarımı oda” dan değil.
Filarmoni orkestrası'ndan yazarım.
Çok mu fazla gelenekselci,
Çok mu fazla dikkatliyim bilemem.
Eskişehir karşılaşmasına armalı gidilse idi.
O maç son beş dakika da berabere bitmezdi.
Arma'nın mental gücünü
Göremez,
Yaşatamaz,
Taşıyamaz iseniz.
Sahada ne olup bittiğini asla göremezsiniz.
