Günlerce bir yerde kapatılmış yada kapalı kalmış olacakki bağırmaktan sesi zor çıkar olmuştu, dükkâna girer girmez yavrularını aramaya başladı, ön patilerini ayaklarıma dayayıp boğuk sesiyle adeta yavrularım nerede” diye sordu. Yavrularım Nerede?
*
Üç yıl kadar önceydi, öğle namazını kılmış ofis masamın üzerinde yemek yerken dış kapıdan başını uzattı.
O gün bu gündür Mart ayı gibi çok önemli işi olmadıkça ezanla dükkâna gelir, namazı bitirmemi kimi zaman ayaklarımın arasında dolaşarak bekler, sonra tabldot, ekmek arası veya sefertasından Allah ne verdiyse beraber yerdik.
Sokak kedisi olduğundan serbestliğe alışıktı, soğuk havalarda günün çoğunu sobanın arkasında, sıcak havalarda dışarıda geçirirdi.
Akşamları beraber kapattığımız iş yerimizi, sabah beraber açar, dükkândan içeri önce siftah niyetine Boncuk girerdi.
Geçen sene ilk yavrularımız oldu, dışarıda doğurduğu iki yavrusunu sırayla ağzında getirdi. Boş koliyi yuvaları yaptık, yavrular önce kutunun sonra dükkânın sonra bahçenin de dışına çıkarak çemberi büyütmeye başladılar ve geldikleri gibi önce biri sonra diğeri kayboldu, akıbetlerini hiç öğrenemedik.
*
Bu sezona hızlı girdi bizim Boncuk, daha Mart'ın ilk haftası 3 yavru dünyaya getirdi birde sütannelik yaptığı ile 4 yavrumuz olmuştu, 3 aylık olup yavrular çemberi büyütene kadar her şey yolundaydı. Sanayi sitemizde başıboş bırakılan köpekler ve hızlı araç trafiği 3 yavrusunu elinden aldı. Kalan tek yavruyu Bolpati Derneği sahiplendirip hayatını kurtardı.
Bu kurban bayramı üzeri sezonun ikinci doğumunu yaptı, yine üçüzümüz olmuştu
Bayramdan sonra iş yerini açar açmaz ağızında yavrularıyla gelip dükkânın içinde bakmaya başladı.
Bir gün öğleden sonra kayboldu Boncuk, sonraki sabah yine yoktu, bir aylık yavrular neredeyse 24 saattir açtı, veterinerden biberon ve anne sütü tozu alıp emzirmeye çalıştım. Yavrular sürekli bağırıp biberonu reddetse de zorla besledim, çok miyavladıkları bir gün boş pet şişeye sıcaksu koyup yanlarına bıraktım, yavrular anne sıcaklığını hissedip üzerinde uyuya kaldılar.
Sonuçta iş yerimiz günün 15 saati kapalı, her sabah açtığımda yavrulara bir şey olmuş mu diye tedirgin oluyorum, pazarları kapalıyız, bugün yarın kutunun dışına çıktıklarında diğer kardeşlerinin akıbetine uğramaları kaçınılmaz. Aradan 5 gün geçip artık Boncuk'dan ümidimi kesince Bolpati Derneğimize müracaat ettim, hemen ilan çıktılar, gönüllüler paylaştı aynı gün 3 yavruyu da sahiplendirip hayatlarını kurtardılar.
Boncuk 7 gün sonra çıkıp gelince ve yavrularını sorunca bir anda suçluluk duygusuna kapıldım ne yapacağımı bilemedim, Bolpati Mine hanımdan yardım istedim. Yavrular güzel yerlerdeydi alamazdık, devreye yine derneğin gönüllü ve en çok koşturan üyelerinden Selim bey girdi, 3 gün önce annelerini köpek boğan beş yavruya acil sütanne lazım diyerek Boncuğu alıp alamayacağımızı sordu, bir zamanla yarış da o beş yavru için yapılıyordu, hemen kendi aracıyla gelip alarak ölmek üzere olan beş yavruyu anneyle, anneyi de yavru ile buluşturunca derin bir nefes aldım.
Her şerde bir hayır vardır derler ya, Boncuğun kaybolması kendi yavrularına yuva, annesiz kalan 5 yavruya da hayat olmuştu…
*
Bolunun hayvan severleri tek kuruş menfaatsiz sokak canları için koşturuyorlar. Yaralı bir sokak canını kurtardıklarındaki sevinci görmelisiniz. Bu samimiyeti ve karşılıksız sevgiyi insan derneklerinde göremezsiniz çünkü orada ister istemez makam mevki menfaat oluşuyor, Bolpati de ise sadece sokak canlarına adanmış gönüllülük.
Üye olun veya sosyal ağlardan mutlaka takip edin… Yeter ki oralı olmayanlardan olmayın.
Hasan Perçin
