Yazın tozunu yutmadınsa, Kışın çamuruna bulanıp,
Ayazında;
Ellerini ayaklarını dondurmadınsa,
Kışında esen o dondurucu rüzgârda, gönüllerdeki sıcaklığı duymadınsa,
Yazında esen kavurucu yelde, dostluğun serinliğini hissetmedinse,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
"Umuda Yolculuk" yolunda,
Sana umut olacak, profesyonelliğe taşıyacak bir çift göz aramadınsa,
Amacına ulaşamamanın hüznünü yaşamadınsa,
Umutlarını Karaçayır'da bırakmadınsa,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Futbolcu olma umutlarının başladığı, yeşerdiği, sarardığı ya da karardığı zamanlarda,
Dertlerle dertleşmedinse, hallerce halleşmedinse,
Bir somun ekmeği, iki zeytini bölüşmedinse,
Gelecek yılların dostlukları için bir adım atmadınsa,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Akşamın alaca karanlığında, gecenin kör vaktinde ve loş ışıklar altında,
"Umuda Yolculuğa" çıkanlara ışık olan, hocalarımı görmedinse,
"Bilmek başka, yapmak başka, ama yaptırabilmek bambaşka" gerçeğini görmüş
Ama
Futbolcu bulmuş saha bulamamış, sahayı bulmuş futbolcuyu bulamamış hocalarımızın, çaresizliğini yaşamadınsa,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Sırtında çuval, elinde ilk yardım çantası olan, idman ya da maç sonrasında,
Futbolcusuna duş alma imkânı bulamamanın,
Karnını doyuramamanın ezikliğini yaşayan idarecinin,
Acısını içinde duymadınsa; yalnızlığını yaşamadınsa
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Türkiye'de hava şartlarından dolayı, profesyonel maçlar bile oynanamazken,
Kar memleketi olan Bolumuzda, sahaları hazırlayanların mutluluklarını gönlünde hissetmedinse,
Onlara üstün çalışmalarından dolayı bir teşekkür etmedinse,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Gazeteci olarak, yapmış olduğu haberin kamuoyu ile paylaşılmasının heyecanını, doğumhane önünde, baba olma mutluluğunu bekleyen, bir baba gibi beklemedinse,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Umuda koşanların ve koşturanların, saha içi mücadelelerinde, vermiş oldukları kararları ile " Ne İsa'ya Ne de Musa'ya" yaranamayan hakemlerin, duygularına,
Yalnız kalmışlıklarına ortak olmadınsa,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Evinde ya da sıcak ortamlarda, elinde çay bardağı ile keyif çatmak varken, amatörün çilesini paylaşan seyirciler ile beraber soğuktan titremedinse, soğuktan morarmış yüzlerle iki laf beli kırmadınsa,
Amatörlüğü bilirim deme!
Karaçayır'ı yaşadım deme!
Amatörlüğü bilenlere, Karaçayır'ı yaşayanlara yaşatanlara, umuda koşanlara koşturanlara, kısacası;
AMATÖR SPOR DOSTLARINA MİNNET VE SELAM, ARAMIZDAN AYRILANLARA İSE ALLAH IN RAHMETİ BOL OLSUN.
2007
MUHARREM DEMİREL
NOT: Bu yazının yazıldığı 2007 tarihinde imkânlar kısıtlı idi, sonrasında, ASKF ye ait güzel bir bina yapıldı, sentetik sahalar kazandırıldı.
Son ASKF Kongresinde Cahit Çokşirin Hocam konuşmasına ‘Çok fazla konuşmaya gerek yok, burada bulunan kardeşlerimizin ortak duygularını Muharrem Hocam Karaçayır'a asılmış olan yazısında çok güzel anlatmış' diyerek başladı.
Sonrasında ise dostlarımız,' Hocam amatörü anlatan bu yazı sadece Karaçayır'da kalmasın, diğer insanlarda faydalansın' dediler.
İsteklerini yerine getiriyorum.
