Gaziler dinleyenleri ağlattı!

Gazilerin olay anı ve sonrasında yaşadıkları, tarihimizdeki örnek şahsiyetlerin yaşamlarının öğrencilerimize aktarılması, Gazilik ve şehitlik gibi yüce makamların öğrencilere anlatılması ve kavratılması amaçlanan proje kapsamında Bolu Ticaret Lisesi ve Hayreddin Tokadi İmam-Hatip Lisesi öğrencilerine yönelik Necip Fazıl Kültür Merkezi'nde bir program düzenlendi.

Düzenlenen programa Vali İbrahim Özçimen, Vali Yardımcısı Barış Aktan, Belediye Başkan Yardımcısı İhsan Ağcan, İl Genel Sekreteri Tahsin Akduman, İl Sağlık Müdürü Dr. Mahmut Arık, İl Milli Eğitim Müdürü Recep Alpdoğan, Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdür Vekili İsmail Taş, Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdür Vekili Kadir Pulat, öğretmenler, öğrenciler ile gaziler ve şehit aileleri katıldı.

Fen Lisesi Din Kültürü Öğretmeni Nuri Yıldız'ın konuşmasının ardından İstiklal Savaşı'nın son gazilerine ait videosu katılımcılara gösterildi.

Daha sonra Hayreddin Tokadi İmam-Hatip Lisesi öğrencisi Eda Kaya, "Vatan Türküsü" isimli şiiri okudu.

Vatani görevini yaptığı Şırnak'ta Mayına Basma sonucu gazi olan Muhittin Özel ise yaptığı konuşmasında, 1994 yılında acemi birliğimi yapmak üzere Isparta Dağ Komanda Er Eğitim Taburuna gittim. Burada 45 günlük zorlu bir eğitimin ardından askerliğimi yapmayı arzuladığım Mardin Kocalar Taburuna yani Güneydoğuya geçtim. Tekrar burada aldığım 1 aylık eğitim sonucunda komutanlarımız bizleri timlere ayırdı ve asker olduğumu yürekten hissettiğim operasyonlara katılmaya başladım. Bir gün yine Mardin Akarsu bölgesinde 15 gün kaldıktan sonra operasyondan dönerken, hayatımın belki de dönüm noktası olan, beni bilmeden en şerefli mertebeye ulaştıracak olan o haber geldi. Şırnak'a geçeceğimiz söyleniyordu. Bunun tehlikeli bir görev olduğunu komutanımız bize söyledi ve bizlerin kurban olmamasını dileyerek orada bir kurban kestiler. Ardından yola çıktık. Gece yarısı Şırnak'ın Silopi ilçesine ulaştık. Bize oradaki taburda sabahlayıp erkenden yola çıkacağımız belirtildi. Sabah gün ağarmadan araçlara binip yola çıktık. Belli bir mesafeden sonra yürüyerek intikale başladık. Gittiğimiz yer Şırnak'ın Cehennem Deresi adlı bir vadisiydi. O güne kadar hiç görmediğim ve gerçekten çok derin bir vadiydi. Şuan bile orayı hala unutamam. O kadar derindi ki karşıdan karşıya geçmemiz 3 saatimizi almıştı. O gece orada kalacaktık. Gece silah seslerini duyduğumuzda karşıdaki timin çatışmaya girdiğini anladık. Biz onlara koruma sağlamakla görevliydik. Çatışmalar sabaha kadar sürdü ve nihayet sabaha karşı çatışma sona erdi. Karşıki timden birçok arkadaşımız şehit olmuştu. Bu haber bizi derinden etkiledi. Sabah geri dönmek için yola çıktık aynı vadiyi tekrar geçmemiz gerekiyordu ve geçtik. O kadar çok yağmur yağıyordu ki sırılsıklam olmuştuk ve her yer çamur olmuştu. Biz bu şekilde ilerlemeye çalışıyorken teröristlerin mayın döşediğinden habersizdik. Tek sıra halinde gidiyorduk önümden 15 kişi falan geçmişti ki birden bir patlama oldu ve ben o anda yere yığıldım. Baktım ki ayağım yoktu o an mayına bastığımın farkına vardım. Gece olduğu için helikopter gelemedi. Silah arkadaşlarım 1 saate yakın bir süre beni sırtlarında taşıdılar. Daha sonra askeri araç geldi. Dayanılmaz bir acı içerisindeydim. 3-4 saat sonra ancak Şırnak'a ulaştık ve orada ilk müdahale yapıldıktan sonra ambulansla Mardin Devlet Hastanesine götürüldüm. Ameliyata alındım. Ameliyattan çıktıktan sonra baktım ki oradaki komutanlarımız bir anne baba gibi benimle ilgileniyorlardı. Gözlerimi açtığımda komutanlarımız bana gazi olduğumu söylemişlerdi. Mardin'de yaklaşık 1 hafta kaldıktan sonra Ankara Gülhane'ye