400 başvuruya UUMUT oldular

Belediyenin Kültür ve Sosyal İşler Müdürlüğü bünyesinde faaliyet gösteren Umut Evi hasar gören ailelerin bireylerine psikolojik ve hukuksal destek veriyor. Umut Evi'nde bir psikoloj ve bir de avukat görev yapıyor.

Umut Evi'nde açıldığı Mart 2012'den bugüne kadar; 85 danışana hukuksal, 171 danışana ise psikolojik destek verildi. Umut Evi'ne 35 Erkek, 136 kadım müracaat etti ve toplam 400 kişiye hizmet verildi.

Umut Evi'nde psikolojik destek hizmetinde bulunan Psikolog Ebru Ruşan, Umut Evi'nin tam bir kara kutu olduğunu söyleyerek, kadınların, erkeklerin ve çocukların bu destekten rahatlıkla faydalanabileceklerini ve yapılan görüşmelerin kesinle gizli tutulduğunu belirtti. Ruşan şöyle konuştu:

“17 mart 2012'de açıldı burası. O zaman şiddet gören bayanların eğitim alması destek alması ve aileye destek vermek amacıyla kuruldu. Şimdi çok daha çeşitli işlerle uğraşıyoruz. Mesela yeni başlattığımız bir projemiz var. Görme engelli bireylerle görüşmeler başlatıyoruz. Grup terapileri yapıyoruz. Bunun yanında ailelerle görüşmelere de devam ediyoruz. Özellikle aile içi iletişim. Tabiî ki aile içi şiddet hala gündemde. Bolu'da da şiddet yaygın ne yazık ki. Ve boşanma üzerine de konuşmalarımız da çok yaygın. Boşanma öncesinde biz evlilik için her şeyi yaptık mı? Boşanma sürecinde çocuğa nasıl anlatsak bundan yara almasa yada boşanma sonrasında acaba gelecek için neler planlıyoruz bunların üzerinde ailelerle görüşüyoruz. Genelde olumlu sonuçlar alıyoruz. Burasının bir kara kutu olması ve insanları geldiklerinde kendilerini rahatça ifade etmeleri insanların giderken yüzlerine yansıyor”

Yaklaşık 10 gün önce ATV'de yayınlanan Esra Erol ile Evlen Benimle adlı programda Umut Evi hakkında bilgiler veren Belediye Başkanı Alaaddin Yılmaz, eşlerin şükredip, mutlu olmayı seçmek yerine en ufak konularda alınarak ve bunalarak hayatı birbirleri için çekilmez hale getirdiklerini belirterek şöyle konuştu:

Evliliklerin sürmesi günümüz şartlarında zorlanıyor. İnsanların devamlı bir stres altında olduğunu görüyoruz. Ve şükretmekten ziyade en ufak konulardan alınmak ve bu alınmaları karşılıklı hale getirmek ve ondan sonra da çekilmez hale getiriyor hayatlarını eşler. Ailede de böyle. Çoluk çocuk arasındaki ilişkilerimizde de böyle. Birbirimizi anlamaya çalışmıyoruz. Veya kuşak farklılığımız dolayısıyla anlayamıyoruz. Ekonomik şartlar açısından birbirimizi anlayamıyoruz. Beklentiler açısından da bir birimizi anlayamıyoruz. İnsanın beklentilerinin bir sonu yok. İşte iki seven olsa da samanlık seyran olsa diye söyleriz ama ondan sonra da problem sürüyor. Depremden sonra evde hep şunu söyledik. Bir daha hiçbir şey istemiyorum. Çünkü hayatın ne kadar kısa olduğunu görüyoruz depremde. Ama deprem bittikten sonra işte koltuğum rengi böyle olsun perde şöyle olsun diye başlıyor istekler. Her halden şükredecek olmamız gerekirken şükretmemiz için birçok sebep bulmamıza rağmen şükretmeyecek yanları ortaya çıkartarak hem kendimizde hem karşımızdakine hayatı zehir edebiliyoruz. Bu konuda psikolojik bir deşarja ihtiyaç var.

İşte bir boşalma bir dostunuza derdi anlatma. Bu dostta iyi bir dost olacak ki sıkıntıyı abartacak pozisyonda olmaması gerekiyor. işte o dost ve psikolojik olarak deş